การฟื้นคืนชีพของ Jean Grey นั้นแทบจะเป็นความคิดโบราณ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาการตัดสินใจของกองบรรณาธิการที่มีความหมายมากกว่าสำคัญสำหรับผู้อ่านการ์ตูน Marvel โดยทั่วไปและโดยเฉพาะ X-Men
ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นเมื่อ Jim Shooter หัวหน้าบรรณาธิการของ Marvel ระหว่างปี 2521 ถึง 2530 เกิดความคิดดังต่อไปนี้:“ ฉันชี้ให้เห็นว่าในขณะที่ Marvel มีฮีโร่หลายคนที่เริ่มต้นจากการเป็นตัวร้าย Black Widow Hawkeye และคนอื่น ๆ อีกมากมาย แต่เราไม่เคยมีฮีโร่ จะไปสู่ด้านมืด ฉันแนะนำให้คริส (แคลร์มอนต์) เปลี่ยนฟีนิกซ์ให้กลายเป็นวายร้าย 'Doctor Doom' ใหม่สำหรับ X-Men อย่างถาวรและไม่สามารถเพิกถอนได้ "
การบิดเกลียวเพียงเล็กน้อยนี้นำไปสู่สิ่งที่จะกลายเป็นDark Phoenix Saga ในปี 1980 ที่นี่ Jean Grey กลายเป็นร่างอวตารของหน่วยจักรวาลที่ทรงพลังทั้งหมดที่รู้จักกันในชื่อ Phoenix ทำลายดาวเคราะห์ต่างดาวและคร่าชีวิตผู้คนนับพันล้านไปพร้อมกัน ไร้เดียงสา.
ระวัง Dark Phoenix ...ความตั้งใจของคริสแคลร์มอนต์และจอห์นเบิร์นคือเพื่อพิสูจน์การสังหารหมู่ครั้งนี้โดยอ้างว่าเป็นการครอบครองนกฟีนิกซ์ซึ่งเป็นสิ่งที่จะช่วยขจัดความผิดทั้งหมดของฌองเกรย์ที่น่าสงสาร แต่สำหรับ Shooter นั่นเป็นการกระทำที่ไม่มีเหตุผลที่เป็นไปได้ การฆ่าจะต้องมีผล: " นั่นสำหรับฉันแล้วก็เหมือนกับการเอาชนะกองทัพเยอรมันของฮิตเลอร์และปล่อยให้เขาปกครองเยอรมนีอีกครั้ง"
และเขาก็พูดว่า“ ฉันมีปัญหาเรื่องศีลธรรมหรือเปล่า? ใช่มากกว่านั้นมันเป็นปัญหาของตัวละคร สตอร์มจะนั่งโต๊ะอย่างสบาย ๆ กับคนที่ฆ่าคนนับพันล้านราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น? เปล่า”
ดังนั้น Marvel จึงตัดสินใจฆ่า Jean Grey ในมหากาพย์ The X-Men # 137 USA คุณสามารถอ่านเรื่องราวทั้งหมดได้ที่นี่จาก Jim Shooter
ในความเป็นจริงนี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่เป็นการเสียชีวิตครั้งที่สองของฌอง (เขาเสียชีวิตไปแล้วในปี 76 ด้วยพายุสุริยะ) จากนั้นบ็อบเลย์ตันก็กลับมารับ X-Factor ในปี 2528 เพื่อฆ่าเธออีกครั้งในปี 2547 เป็นครั้งที่สามโดยอยู่ในมือของแกรนท์มอร์ริสัน - ในขั้นตอนที่แนะนำอย่างยิ่ง
ดังนั้นตั้งแต่ปี 2004 เราก็มี Jean Grey หายไปไม่มากก็น้อยยกเว้นมินิซีรีส์อย่าง“ เพลงสุดท้ายของนกฟีนิกซ์” จากปี 2011 เรื่องราวที่ไม่ค่อยได้รับคำวิจารณ์ที่ดีนัก แต่โดยส่วนตัวแล้วฉันชอบมันมาก
ส่วนตัวผมติดเพลง "The Final Song ... " มาตลอด อย่างน้อยก็มีไซคลอปส์และราชินีขาวที่ให้ซอสมากขึ้นในเรื่องนี้ถ้ามาร์เวลไม่มี X-Men เวอร์ชั่นวัยรุ่นมากพอในอดีต (รวมถึง Jean Grey ด้วย) ดูเหมือนว่าพวกเขาตัดสินใจแล้วว่าถึงเวลาแล้วที่ Jean ดั้งเดิมจะลุกขึ้นจากกองขี้เถ้า
สำหรับเรื่องนี้พวกเขาได้เตรียมการเกิดใหม่ในเรื่องราวต้อนรับที่เขียนโดย Matthew Rosenberg และวาดโดย Leinil Francis Yu และ Carlos Pacheco (ในบรรดาศิลปินคนอื่น ๆ ) ควรกล่าวว่าแนวทางเริ่มต้นน่าสนใจที่จะพูดน้อยที่สุด X-Men ตรวจพบเหตุการณ์แปลก ๆ หลายอย่างที่ทำให้เกิดการปรากฏตัวของพนักงานเสิร์ฟสาวในบาร์ในเมือง ผมแดงที่ชื่อฌองและตอนแรกดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับลูกศิษย์ของชาร์ลส์ซาเบียร์
ใช้เวลาไม่นานในการค้นพบเค้ก: เมืองที่ Jean อาศัยอยู่คือการสร้าง Phoenix Force ขึ้นใหม่ซึ่งพยายามโกง Jean ให้กลับมาเป็นแขกของพวกเขาอีกครั้ง หน่วยลาดตระเวนเข้ามาขวางทางและคุณคงนึกภาพส่วนที่เหลือออก
การ์ตูนที่ดีที่สุด: ปกทางเลือกแม้ว่าภาพวาดจะไม่น่าแปลกใจใด ๆ (เราได้เห็น Yu และ Pacheco ทำงานได้ดีกว่าภาพนี้มาก) จะเติมเต็มความพึงพอใจได้ไม่มากก็น้อย แต่มันก็เป็นบทที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ฉันใช้หนังสือเล่มนี้ด้วยความปรารถนาดี แต่เมื่อเรื่องราวดำเนินไปมันก็ยิ่งคาดเดาได้มากขึ้นและในท้ายที่สุดคุณก็รู้ว่าทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าข้ออ้างที่ค่อนข้างขี้เกียจที่จะนำคนผมแดงกลับมา .
จำเป็นจริง ๆ หรือที่จะต้องนำตัวละครที่ถูกบีบจนอิ่มแล้วกลับมาจากความตาย แม้แต่ "เพลงสุดท้ายของนกฟีนิกซ์" ซึ่งมีความเกี่ยวข้องน้อยกว่ากับประวัติศาสตร์ทั่วไปของมนุษย์กลายพันธุ์ก็ยังมีเรื่องและหัวข้อที่น่าสนใจมากกว่าการคืนชีพของ Rosenberg
คุณสามารถบอกได้ว่าลุงพยายามอย่างเต็มที่ แต่ก็ไม่ถึงกับจี้ฉวยโอกาสที่ปรากฏอยู่ท้ายเสียงเขาก็สามารถบินได้ คราวหน้าโชคดีกว่า
คุณติดตั้งTelegramแล้วหรือยัง? ได้รับการโพสต์ที่ดีที่สุดของแต่ละวันในช่องทางของเรา หรือถ้าคุณต้องการหาทุกอย่างจากเราหน้า Facebook